Οι νεφροπαθείς που έχουμε εισέλθει στο τελικό και μη αναστρέψιμο
στάδιο της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας χρήζουμε υποκατάστασης της νεφρικής μας
λειτουργίας εφόρου ζωής. Για τους περισσότερους από εμάς η περιοδική ρύθμιση
ζωτικών βιολογικών παραμέτρων αποτελεί αναγκαία συνθήκη επιβίωσης και γίνεται τόσο
συχνά που δεν είναι υπερβολή να πούμε πως περνάμε τη μισή μας ζωή
νοσηλευόμενοι. Τα τελευταία δυο χρόνια ο καθημερινός αγώνας για ζωή που δίνουμε
σε νοσοκομεία και κλινικές γίνεται ολοένα και πιο άνισος καθώς τόσο εμείς όσο
και οι οικογένειές μας βιώνουμε με πρωτοφανή ένταση την οικονομική και
κοινωνική κρίση που μαστίζει τη χώρα. Η κατάσταση της υγείας μας σε συνδυασμό
με τη φτώχεια, την ανεργία και την ανέχεια που αυτή συνεπάγεται, καθιστά τη
θέση μας τραγική και οδηγεί πολλούς από εμάς στο κοινωνικό περιθώριο. Τα εισοδήματα
των οικογενειών μας που καλούνται να αντιμετωπίσουν το αυξημένο λόγω αναπηρίας
κόστος διαβίωσης μειώνεται δραματικά, την ώρα που οι παρεχόμενες από το κράτος
υπηρεσίες υγείας υποβαθμίζονται ολοένα και περισσότερο.
Σα να μην έφταναν όλα τα παραπάνω τις τελευταίες ημέρες
βομβαρδιζόμαστε συνεχώς από ειδήσεις που προμηνύουν ένα ζοφερό μέλλον για εμάς
και τις οικογένειές μας. Οι διαρκείς αναφορές των ΜΜΕ περί περικοπής προνοιακών
και αναπηρικών επιδομάτων (όπως το διατροφικό επίδομα που λαμβάνουμε οι
νεφροπαθείς) αλλά και των ελάχιστων φοροαπαλλαγών μας, δε μπορούν παρά να
εκληφθούν ως άσκηση ψυχολογικής βίας σε μια από τις πιο ευπαθείς ομάδες του
ελληνικού πληθυσμού. Σε περίπτωση μάλιστα που επιβληθεί το ανώτατο όριο των
1.500 ευρώ συνολικής ετήσιας δαπάνης ανά ασθενή μιλάμε για δολοφονία των
περίπου 10.000 νεφροπαθών της χώρας, καθώς το παραπάνω ποσό δεν είναι ικανό να
μας κρατήσει ούτε ένα μήνα στη ζωή.
Ας σταματήσουν επιτέλους
οι επικοινωνιακές επιθέσεις προς τους χρόνια πάσχοντες κι ας γίνει μια ύστατη
προσπάθεια προκειμένου να μη χειροτερέψουν ακόμη περισσότερο οι ήδη ανεπαρκείς
πολιτικές προστασίας. Ζούμε καθημερινά με την αγωνία. Πολλές
μονάδες τεχνητού νεφρού της χώρας λειτουργούν πια χωρίς επαρκές ιατρικό και
νοσηλευτικό προσωπικό. Από τη μία στιγμή στην άλλη μπορεί να κλείσουν μονάδες
ενώ με τα χίλια ζόρια, μόλις και καλύπτονται ακόμη οι ανάγκες τους σε φίλτρα. Ο
ΕΟΠΥΥ καταρρέει επάνω στις ίδιες μας τις ζωές. Χιλιάδες νεφροπαθείς αγωνίζονται
καθημερινά για την εξεύρεση των αναγκαίων για τη ζωή τους φαρμάκων.
Μεταμοσχευμένοι που δε διαθέτουν τα απαραίτητα χρήματα για την αγορά πανάκριβων
ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων κινδυνεύουν άμεσα να απορρίψουν πολύτιμα
μοσχεύματα. Αιμοκαθαιρόμενοι που διαμένουν σε μεγάλες αποστάσεις από τις
μονάδες τους αδυνατούν να μεταφερθούν προς αυτές καθώς ο ΕΟΠΥΥ αρνείται να τους
καταβάλει τα έξοδα των παραπάνω μετακινήσεων, την ώρα που το χρέος τους προς
τους αυτοκινητιστές έχει ξεπεράσει τις 4.000 με 5.000 ευρώ και οι δεύτεροι
αρνούνται πια να τους εξυπηρετούν χωρίς να πληρώνονται.
Σας
θέτουμε λοιπόν προ των ευθυνών σας απέναντι σε ένα από τα πιο ταλαιπωρημένα
τμήματα της ελληνικής κοινωνίας που αγωνίζεται σκληρά να επιβιώσει.
Προστατέψτε επαρκώς τα άτομα με αναπηρία και χρόνιες παθήσεις. Σας ενημερώνουμε
πως δε σκοπεύουμε να αυτοκτονήσουμε. Αντίθετα θα αγωνιστούμε με νύχια και με
δόντια προκειμένου να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας στη ζωή, την αξιοπρέπειά
μας και την ισότιμη συμμετοχή μας στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
